Eksmagazyn.pl

EksMagazyn: Ubiegły rok był zdecydowanie twój. Byłaś nawet nominowana do nagrody Kobieta Roku.
Basia Kurdej – Szatan: Tak, ta nominacja to dla mnie ogromny zaszczyt. Tym bardziej, że zostałam nominowana wspólnie z Agnieszką Chylińską, którą od wielu lat podziwiam. Ubiegły rok był dla mnie o tyle łaskawy, że miałam okazję pojawić się i zaistnieć w mediach.

Jak odbierasz, to co się wokół ciebie wydarzyło?
Dla mnie ten rok był przełomowy, jeśli chodzi o media i telewizję. Natomiast jeśli chodzi o pracę, to nie do końca. Pracuję jako aktorka od ładnych paru lat i jakoś sobie radzę. Faktycznie, pewnie dzięki temu, że to zamieszanie w mediach było tak duże, otrzymałam propozycję zagrania w serialu „M jak Miłość”.

To chyba nie będzie twoja pierwsza rola w serialu?
To będzie pierwsza tak duża rola serialowa. Wcześniej pojawiałam się w serialach, ale były to głównie epizody. Natomiast ja od lat jestem związana z teatrem i tam gram dosyć dużo, więc praca w serialu to dla mnie nowe wyzwanie.

A gdybyś miała porównać i określić, gdzie czujesz się lepiej: w teatrze czy w serialu?
W serialu wszystko trwa długo. Dosyć długo kręci się jedno ujęcie, które później na ekranie oglądamy kilka sekund. Później jest przerwa, na makijaż, na przebranie i nagrywamy kolejną scenę. Po czym znów następuje przerwa…, i tak w kółko. W serialu proces pracy jest zdecydowanie dłuższy, niż w teatrze. Poza tym, ja lubię adrenalinę, a teatr mi jej dostarcza. Dodatkowo publiczność mnie nakręca. Odpowiadając na twoje pytanie, gdybym już musiała się określić, to wybrałabym teatr.

Przed twoim pojawieniem się w reklamie, brałaś też udział w programie X Factor. Śpiewasz jeszcze i planujesz coś robić w tym kierunku, może nagrać płytę?
Tak, ja śpiewam cały czas. Czy nagram płytę? Na to pytanie dziś ci nie odpowiem, bo to pokaże czas. Śpiewam w Teatrze Roma, np. w „Deszczowej Piosence” i w „Ale musicale”, więc wszystkich chętnych do posłuchania mnie, zapraszam właśnie tam.

Apropos śpiewania, to czytałem, że pochodzisz z Opola, a to miasto zobowiązuje…
No właśnie (śmiech). Pamiętam, jak od małego podglądałam próby przed festiwalem, zbierałam autografy od występujących tam artystów. Uwielbiam Festiwal Opolski, gdy przez ostatnie dwa lata z rzędu nie mogłam w nim uczestniczyć, byłam niepocieszona. Czułam, że czegoś mi brak, bo oglądanie festiwalu w telewizji nie oddaje magii i atmosfery tego miejsca.

Pochodzisz z Opola, studiowałaś w Krakowie, teraz mieszkasz w Warszawie. Gdzie czujesz się najlepiej?
Chyba nadal wybrałabym Opole. Z tych wszystkich miast, które wymieniłeś mam największy sentyment właśnie do niego. Tam się wychowałam i spędziłam większą część swojego życia. Mam tam rodzinę, przyjaciół, swoje miejsca. Mogę powiedzieć, że kocham to miasto. Ale również bardzo lubię Gdynię, bo tam też chwilę mieszkałam i mam tam siostrę. Mam sentyment do Krakowa, bo to miasto przypomina mi czasy studenckie. Do Warszawy nie mam sentymentu, bo w niej mieszkam aktualnie, ale ją sobie oswoiłam.

A gdybyś mogła wybrać z mapy świata miejsce, gdzie chciałabyś jeszcze pomieszkać?
Najbardziej odpowiadałoby mi takie miejsce, gdzie byłoby ciepło, świeciło słońce i była piaszczysta plaża. A z drugiej strony, żeby również były góry i dobre warunki do jazdy na nartach (śmiech). To raczej niemożliwe, więc na razie zostaję w Warszawie!

Cały materiał jest do przeczytania w EksMagazynie nr 21, marzec-kwiecień 2014