ikona1234kobieta32
Ela Makos
29/03/2016

Koronkę stworzono dla mężczyzn

Nie wszystkie informacje dotyczące dawnych czasów można znaleźć w książkach. Po wiele z nich naukowcy musieli sięgnąć między innymi do…grobów. Dzięki temu mają też dane dotyczące strojów multimilionerów sprzed kilkuset lat

Archeolodzy na podstawie znajdowanych w grobach fragmentów odzieży mogą nie tylko prześledzić, jak na przestrzeni wieków zmieniała się moda, ale też zdobyć informacje o ówczesnych stosunkach społecznych i dawnych obyczajach. Na podstawie odkrywanych w grobach ubiorów grupa archeologów wykonała kopie odzieży pochodzącej z okresu od X do XIX wieku.

Stroje, w których pochowano trzech wielkich mistrzów krzyżackich w kwidzyńskiej katedrze, zdradziły, że byli oni multimilionerami tamtych czasów. Chowano ich bowiem w kilkudziesięciu rodzajach niezwykle drogiego jedwabiu. Skąd domysły, że musieli być bardzo bogaci? Sugerować to mogą ówczesne ceny jedwabiu. Dwucentymetrowa tasiemka tego materiału miała wtedy taką samą wartość jak żelazny hełm, kolczuga i długi miecz w pochwie.

Do zakonu krzyżackiego jedwab sprowadzano w trzech przypadkach. Służył jako odzież dla mistrzów i do ozdabiania komnat, w których mieszkali. Z tego materiału robiono także szaty liturgiczne oraz używano jako dawnych łapówek. Dlaczego? Przede wszystkim dlatego, że był on wartościowym prezentem w czasie wizyt dyplomatycznych.

Jedwab to nie wszystko! Niezwykle popularne były również peruki. Co ciekawe, w początkach XVII wieku wzbudzały one spore zainteresowanie zwłaszcza wśród mężczyzn. Wszystko jednak przez… syfilis. To właśnie on powodował łysienie mężczyzn, a że stanowił niezwykle częstą chorobę wśród wyższych sfer to może mieć to ze sobą spory związek. Co ciekawe, to również mężczyźni najpierw zachwycili się koronkami. Były produkowane przez manufaktury królewskie i stanowiły główne źródło dochodów od końca XV wieku dla kasy królewskiej we Włoszech, Francji i Hiszpanii.

W średniowieczu trudno było odróżnić odzież damską od męskiej. Większość ubrań była długa do kostek, a od pasa w dół ubrania poszerzano klinami. Bardziej niż płeć odróżniały je od siebie warstwy społeczne. Im większy był obwód sukni czy płaszcza na dole, tym wyższą warstwę społeczną oznaczał. Szerokie rękawy u kobiecych sukni, czasem sięgające do ziemi, a nawet ciągnące się za nią, oznaczały kobietę, która nigdy nie parała się pracą fizyczną. Osoby z wyższych warstw społecznych nosiły ubrania jedynie w kolorach niespranych, żywych, które były oznaką bogactwa. W ubraniach o kolorze stłumionym, spłowiałym chodziła biedota. Czasem jeśli ubranie traciło kolor, szlachcic oddawał je swojemu służącemu. Co więcej, biedni nie mogli nosić niektórych tkanin czy biżuterii. Wśród tych zakazanych materiałów był między innymi wspomniany już jedwab.

Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl

ikona1234kobieta32
ikona1234kobieta32

Dodaj komentarz

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.