Pierwsze znane nam perfumy powstały w Mezopotamii. Stworzył je Taputti, który na glinianych tabliczkach zapisywał receptury, konieczne do uzyskania danej substancji. Jako pierwsi pachnideł zaczęli używać właśnie mieszkańcy: Mezopotamii, Chin i Indii. Stamtąd, głównie dzięki kontaktom handlowym, perfumy rozprzestrzeniały się po całym świecie do: Grecji, Egiptu, Persji, Rzymu.
Grecy z chęcią przyjęli ten wynalazek, bardzo dbali oni bowiem o higienę, a swoja skórę namaszczali przynajmniej dwa razy dziennie. Nie zawsze jednak unosił się za nimi piękny zapach. Każdą część ciała smarowali oni innym olejkiem, a co za tym idzie, zapachy się mieszały i w rezultacie powstawał nieznośny odór. Również w starożytnym Rzymie substancje zapachowe były stosowane w nadmiarze, a pachnidła dodawano nawet do wina i jedzenia. W 1 roku n.e. zużyto tam 3 tys. ton kadzidła i 500 ton mirry.
Ta fascynacja perfumami wzrosła w renesansie, kiedy to starano się ładnymi zapachami przykryć brzydkie. W tamtym czasie rozpoczął się bowiem odwrót od higieny. Chciano się nie myć wcale, a ciągle dobrze pachnieć. Podobno francuski król Henryk IV śmierdział tak bardzo, że jego kandydatka na żonę Maria Medycejska zemdlała podczas pierwszego spotkania. Ludwik XIV komponował własne perfumy, a Ludwik XV wprost zalewał się specjalnie skomponowanym zapachem: „Perfumowany Dwór”. Nie lepiej było w Anglii, w której królowa Elżbieta uchodziła za czyścioszkę, bo myła się trzy razy do roku. Wszędzie używano wtedy jakiegoś zapachu, w przeciwnym razie przebywanie z kimś w jednym pomieszczeniu mogło się stać nie do wytrzymania. Perfumy cieszyły się ogromną popularnością wśród władców, a król Karol I miał nawet specjalnego doradcę do spraw zapachu.
Choć historia przemysłu perfumeryjnego jest bardzo długa, to pierwsza woda kolońska pojawiła się dopiero na początku XVIII wieku. Skomponował ją Włoch Johann Maria Farina. Znana jest pod symbolem 4711, bo w budynku o takim numerze znajdowała się wytwórnia tej wody. Używali jej właściwie wyłącznie władcy Europy, a receptura przez długi czas stanowiła tajemnicę rodu Farina.
Specjalnie skomponowaną wodę kolońską miał też Napoleon. Składała się m.in. z olejku pomarańczowego i rozmarynu. Miała jednak nie tylko wartości zapachowe. Wierzył, że będzie ona idealnym sposobem na wszystkie możliwe choroby, które pojawiały się wtedy w Europie.
Jak powstał natomiast jeden z najsłynniejszych zapachów na świecie Chanel No.5? Skomponował go urodzony w Moskwie Ernest Beaux, który po rewolucji październikowej musiał uciekać do Francji.
- Podobno na plaży w Cannes został przedstawiony Coco Chanel, która zaproponowała by zaprojektował coś specjalnie dla niej. Zapach, który będzie odzwierciedlał jej osobowość - przypomina prof. Mirosław Wełniak.
Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.