Eksmagazyn.pl

Barwa skał, gra światła i majestatycznie zawieszone chmury doprowadzają moje zmysły do szaleństwa. Nie jestem w stanie objąć wzrokiem tego piękna. Właśnie w Wielkim Kanionie odczułam naprawdę co znaczy powiedzenie, że „widok zapiera dech w piersiach”. Park Narodowy Grand Canyon znajduje się w Arizonie, na południowym zachodzie Stanów Zjednoczonych. Swoim zasięgiem Park ten obejmuje zarówno sam Wielki Kanion, jak i rozległe obszary wzdłuż obu krawędzi. Dostępniejsza, lepiej zagospodarowana turystycznie i częściej odwiedzana jest krawędź południowa.

Zwiedzanie Grand Canyon National Park warto rozpocząć od… kina sieci IMAX. Tam, na panoramicznym ekranie zobaczyć można fascynujący film o Wielkim Kanionie. Godnym rekomendacji jest także przelot samolotem ponad Kanionem i okolicą. Jednak przyjemność ta nie należy do najtańszych. Pracownicy Grand Canyon National Park ostrzegają przed schodzeniem w głąb Kanionu podczas najgorętszych miesięcy lata. Latem, w głębi Kanionu temperatura w cieniu regularnie osiąga 48 0 C. Równocześnie warto pamiętać, że różnica poziomów pomiędzy krawędzią i dnem przekracza milę (1600 m). Te nieznośne upały w połączeniu z niebagatelną deniwelacją mogą być naprawdę niebezpieczne.

W obecnym kształcie kanion ma on 446 km długości i w najgłębszym miejscu czyli Granite Gorge – Wąwóz Granitowy ma 2 133 m głębokości. Szerokość waha się od ok. 800 m (pod punktem widokowym Toroweap na North Rim – Północnej Krawędzi) do 29 km w najszerszym miejscu. Jest to największy przełom rzeki na świecie. W kanionie tym znajduje się pełny przekrój geologiczny od proterozoiku po trias. Każda seria warstw skalnych ma inny odcień.

28 marca 2007 dokonano uroczystego otwarcia szklanego pomostu nad zachodnią częścią Wielkiego Kanionu (Grand Canyon West). To „najwyższy balkon” na świecie. Usytuowany jest on na wysokości 1219 m nad ziemią.

Tekst i zdjęcia: Justyna Szczurek

***

Justyna Szczurek - rodowita Krakowianka, włóczykij, który jest ciągle w biegu i planuje kolejne wyprawy.  Nie wyobraża sobie życia bez walizki, dobrej książki, aparatu, pisania i jedzenia. Nieustannie fotografuje otaczający ją świat i  przelewa na papier wszystko to, czego doświadcza podczas podróży. Instynkt podróżnika ponownie zaprowadził ją na inny koniec globu, tym razem do Meksyku, gdzie mieszka i pracuje. Co ją do tego pchnęło – ciekawość, miłość do TACOS i Mariachi czy może praca? Ciągle szuka odpowiedzi.  Jaki jest jej przepis na życie? Szczypta szaleństwa, intuicja, upór godny największego osła, wielki uśmiech i pozytywne myśli – tylko tyle i aż tyle.