Choroby przenoszone drogą płciową, nazywane dawniej wenerycznymi, od zawsze były problemem powszechnym, ale wstydliwym. Tymczasem zlekceważenie pierwszych objawów, próby leczenia na własną rękę lub bez odpowiedniej diagnostyki mogą mieć przykre, ale i bardzo poważne konsekwencje dla zdrowia. Lepiej nie bagatelizować objawów, by później nie walczyć z powikłaniami.
O badaniach szczególnie powinny pamiętać kobiety. W ich przypadku najczęściej nie widać oznak zakażenia. Pacjentki mogą długotrwale zmagać się z tzw. upławami, a wielokrotne leczenie nie przynosi efektu. – Niestety wenerologia to dość wstydliwa dziedzina medycyny. Ludzie nie mają w zwyczaju badania się pod tym kątem, a jeżeli już, to tak naprawdę nie wiedzą, gdzie szukać pomocy – wyjaśnia Marta Koper, specjalista wenerologii z Białegostoku.
Istotne jest, aby pamiętać, że przypadkowe stosunki seksualne lub częsta zmiana partnerów może w przyszłości oznaczać przykre konsekwencje – zarówno u kobiet (z trudnościami z zajściem w ciążę włącznie), jak i wśród mężczyzn. Obecnie, przestaje to być już tematem tabu, dlatego należy głośno mówić o tych problemach.
Kiedy zatem powinno zgłosić się do wenerologa? Oczywiście przy wystąpieniu jakichkolwiek niepokojących objawów ze strony układu moczowo-płciowego. Jednak ze względu na tzw. ciche infekcje (bezobjawowe lub mające skąpe objawy), sprawdzać się powinny również osoby bez dolegliwości. Badania w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową warto wykonać za każdym razem, gdy rozpoczynamy nowy związek. I traktować to jako coś zupełnie naturalnego, a nie wstydliwego, wszak chodzi o nasze zdrowie.
Kolejnym powodem, dla którego warto się zbadać, jest planowana ciąża, gdyż niektóre infekcje bakteryjne takimi patogenami jak Chlamydia trachomatis, Mycoplasma genitalium, Neisseria gonorrhoeae mogą być przyczyną poronienia, porodu przedwczesnego oraz ciąży pozamacicznej.
– Zakażenia przenoszone drogą płciową rozpoznaje się na podstawie objawów oraz badań laboratoryjnych, które pozwalają zidentyfikować patogen oraz dobrać odpowiednie leki – mówi specjalistka. U pacjentów z podejrzeniem kiły i zakażenia wirusem HIV wykonuje się badania serologiczne krwi. Inne choroby przenoszone drogą płciową (m. in. zakażenie chlamydiami, mykoplazmami, bakteriami tlenowymi, rzęsistkowicę, rzeżączkę, infekcje drożdżakowe – Candida) diagnozuje się badając wymazy z cewki moczowej, szyjki macicy, pochwy i mocz.
Źródło: Agencja Publicum PR
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.