moulein
Ela Prochowicz
28/11/2012

Czerwony Młyn rozpusty

Ten kabaret zbudowany w końcu XIX wieku stanowił mekkę dla artystów, prostytutek i innych indywiduów, zamieszkujących Paryż. Był także wzorem dla innych tego typu instytucji powstających na całym świecie

Moulin Rouge został zbudowany w 1889 roku przez właściciela paryskiej Olimpii – Josepha Ollera. Charakterystycznym i najbardziej rozpoznawalnym elementem nowego kabaretu była makieta, przedstawiająca czerwony młyn.

Panie pokazują nogi
Wygląd i nazwa tego kabaretu jest często kopiowana przez inne kluby na świecie. Nazwę tego kabaretu wykorzystano w filmie Hallo! Szpicbródka (Akcja filmu toczy się w warszawskiej rewii Czerwony Młyn). Najbardziej znani wykonawcy z Moulin Rouge to między innymi La Goulue, Yvette Guilbert, Jane Avril, Mistinguett i Le Pétomane.
Już samo miejsce, w pobliżu Montmartru i dzielnicy czerwonych latarń było znamienne. Z jednej strony skupisko artystów, z drugiej miejsce gromadzące córy Koryntu, gwarantowało interesującą klientelę. Bardzo szybko zresztą Moulin Rouge zaczęło przyciągać środowisko francuskiej bohemy.
Najsłynniejszy kabaret czy też rewia świata, podobnie jak wieża Eiffla jest jedną z wizytówek Paryża, bo któż nie słyszał o francuskim kankanie… Swą sławę zawdzięcza między innymi artystom, którzy tu bywali. Jednym z nich był Henri de Toulouse-Lautrec.
W 1891 roku właśnie Toulouse-Lautrec stworzył pierwszy plakat reklamowy Moulin Rouge, który wzbudził w Paryżu wiele sensacji za sprawą widocznych nóg oraz bielizny tancerki, co w tamtych czasach było nie do pomyślenia. Kabaret szybko zdobywał popularność, oczywiście przede wszystkim wśród męskiej części Paryża.
Cechą, która wyróżniała wieczory w Moulin Rouge były występy kobiet, tańczących francuskiego Kankana. Taniec ten, początkowo kojarzony z niższymi sferami społecznymi, został zaadoptowany przez kobiety lekkich obyczajów, które pragnęły w ten sposób kusić męską klientelę.

Panie zdejmują ubrania
Francuski kankan, w przeciwieństwie do wersji anglosaskiej, był tańczony indywidualnie. Tancerki starały się go wykonywać w maksymalnie prowokacyjny sposób, między innymi podnosząc spódnicę w taki sposób, że można było zobaczyć bieliznę (bądź jej brak). Oprócz tańca, Moulin Rouge był także jednym z pionierów rozwijającego się striptizu. Za punkt zwrotny można uznać występ w 1907, francuskiej aktorki, Germaine Aymos, której jedyne odzienie stanowiły trzy muszle.
Kabaret działa do dziś, z tym, że obecnie jest ekskluzywną rozrywką. Czym jest rewia w Moulin Rouge i czy warto ją zobaczyć? To na pewno wielkie widowisko, niezwykle barwne i dość zróżnicowane. Charakteryzuje się ogromnym przepychem. Na przykład choreografia rewii „Féerie” powstawała przez prawie 20 lat. Kostiumy do tego musicalu kosztowały 2 mln euro a cały budżet wyniósł 8 mln euro…
Pierwsze co przychodzi do głowy myśląc o Moulin Rouge, to oczywiście kankan, ale kankan to zaledwie parę minut całego widowiska! Jest to element obowiązkowy, ale nie podstawowy (w końcu to znak firmowy każdej rewii Moulin Rouge). Kankana tańczą wyspecjalizowane tancerki. Występ wymaga od artystki pięciu tygodni ciężkich, specjalnych treningów po dwie, trzy godziny dziennie. Jest to program szkoleń, który ułożono wyłącznie pod kątem tego tańca.

Cały materiał znajdziecie w XIII numerze EksMagazynu.

moulein
moulein

Dodaj komentarz

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.